Patryk Majzel „Czarownica”

Patryk Majzel „Czarownica”

Patryk Majzel to polski pisarz, o którym wiadomo tylko tyle, że pochodzi z Gór Świętokrzyskich, a obecnie mieszka w Piasecznie.

„Czarownica” to pierwsza książka tego autora, którą czytałam. Ciekawa na początku, dobra w połowie i znakomita pod koniec. Po prostu taka, o której nie można tak łatwo zapomnieć. Genialne zakończenie sprawiło, że czytałam powieść z otwartymi ustami, nie mogąc uwierzyć w nieprzewidywalny i zaskakujący rozwój wypadków.

Franek, Maciej i Łukasz to licealiści mieszkający w Nowej Słupi w przepięknych Górach Świętokrzyskich. Ich spokojne, beztroskie życie przerywa wiadomość o niezidentyfikowanych zwłokach wykopanych z ziemi przez psa jednego z mieszkańców miasteczka oraz o zaginięciu wspólnika znanego w okolicy biznesmena. Chłopacy poza myśleniem o dziwnych i niewyjaśnionych miejscowych wydarzeniach muszą radzić sobie ze swoimi problemami. Łukasz odkrywa rodzinną tajemnicę, która skrywana przez lata, wyszła w końcu na światło dzienne. Wraz z piękną i tajemniczą Moniką próbuje pogodzić się z nowymi faktami dotyczącymi jego najbliższych. Zwłaszcza, że owe fakty mogą być powiązane z tragicznymi i zagadkowymi wydarzeniami rozgrywającymi się na nowosłupskiej ziemi.

„Czarownica” to powieść przede wszystkim o tym, jak silna może być chęć zemsty. Ludzie, po których najmniej można się tego spodziewać, chcąc pomścić swoje przykre doświadczenia, posuną się do wszystkiego. Łącznie z ranieniem osób, które nie są bezpośrednio związane z tragicznymi wspomnieniami.

Zbrodnia nie omija żadnej okolicy. Nawet najpiękniejszy krajobraz może skrywać mroczną tajemnicę. Autor bardzo zgrabnie i swobodnie opisał piękno Gór Świętokrzyskich wraz z ich zabytkami i przyrodą. Można było odnieść wrażenie, jakby było się na spacerze wraz z trójką bohaterów.

Książka jest naprawdę dobra. Ciekawa fabuła i niespodziewane zwroty akcji sprawiają, że usta same otwierają się ze zdziwienia. Klimat owiany ponurą tajemnicą i brutalną zbrodnią to tylko wstęp do szokującego zakończenia. Muszę przyznać, że dawno żadna powieść nie zachwyciła mnie swoim zakończeniem jak „Czarownica”.